‘O yüzdendir yaralarınız’

Gülsen FEROĞLU

17.01.2013

Henüz “söylesenize, sahiden siliyor mu hatıralar ölümün ağırlığını” sorusunun cevabını bulamamışken siz, hayat da, yine, fütursuz bir genç misali yanınızdan geçip gittiğinde; bir yurt odasında “gel hocam gel, süper yağıyor, oohhh mis gibi çay içiyoruz “la muştulanan kar yağıyor şehre, gene.

Keşke hayat; penceresine lapa lapa karın yağdığı bir odada, başında örtüsü, gözünde gözlüğü, yaşlı, şirin bir ninenin “tık, tık” ördüğü haroşa atkının yumağıyla oynayan kedisini okşayan mutlu, mesut bir çocuk resmiyle tasvirlenen hayat bilgisi kitabı “kış” ünitesindeki küçük çocuk masumluğunda aksaydı, hep.

Öyle aksaydı hayat, hepimiz belki de bir türküye kapılanmış sürüklenirdik yıllar arasında… kimimiz marşların peşine takılmış da bulabilirdik kendimizi… ama hep masumiyetin peşinde olurduk… olamadık.

Olamadık, olamıyor çünkü illa ki olmazlarla, illa ki geçmişle ilgili bir şey çıkıveriyor karşınıza, mahvediyor bugünü; tıpkı belki hepimize masumluğumuzu yitirtmiş Roboski katliamının yıldönümünde, kopuşa bir tuğla daha ekleyen “katliamdır, lakin insanın içinin yağlarını eriten bir katliamdır” entryleri, tweetleri gibi.

Artık, herhangi bir yerde duyacağınız “Ölenler köylüymüş haaa, tabutların üstüne örtülen PKK bayrağı neyin nesiydi, ne köylüsü, …” konuşmalarına; kaçağa gittiklerinden değil “ Kürt” olduklarından bombalandıkları, emri de devlettin ta kendisinin verdiği apaçık belliyken, bunları bile bile “cenazelerini Kürdistan bayrağına sarmayıp da neye saracaktı köylüler” karşılığını vermeye gerek bile yoktur.

Yoktur, zira, bu topraklarda asırlardır hüküm süren katliama maruz kalmışların, hayatta kalmak için erktekileri alıştırdıkları; “katiline aşık olma”, “katiline yaranma” ilkeleri gereği Roboskililerde; çocuklarının bedenlerini bombayla lime, lime eden devletten “faillerin ortaya çıkarılmasını”, “bir özrü” beklememeli, bunun için örgütlenmemeli tersine susup oturmalıydılar; Roboski de.

Boşuna mı esip gürlüyor bombalama ertesi Genelkurmayına ”…..gösterdikleri hassasiyet nedeniyle” teşekkür eden; paramparça edilmiş cesetleri işaret edip “ ….yargı kararını versin bakalım bu ölenler sivil mi? Sivil kılığında terörist mi? …“ derken . Bu durumda biri gelse durduk yerde sırf “terörist olabilir” şüphesiyle aralarında babanızın, kardeşinizin, çocuğunuzun bulunduğu insanları öldürse, sonrada “al bu da öldürmemin karşılığı; para” dese, her şey hukuka uygun mu olacak.

Eğer “ ecdadı büyük” devlet olduğumuzdan önce bombalar sonra “kimdi bunlar”a, sonra da özür işine bakarız deniyorsa; o zaman bizlerin de Balyozcuların, Ergenekoncuların, başörtüsüne karşı çıkanların “irticacı olabilirler” zanıyla AKP hükümetini devirmek için yaptıkları “camilere bomba atma”lı, “gayri Müslimleri öldürme”li darbe planlarını meşru saymamızda bir sakınca yok demektir.

Ne kulp takılırsa takılsın, bahaneleri iki kelime “devletin bekası” için her şeyi mubah sayanların gaddarlıklarını; …,1909, 1915, 1925,1938’i, 6-7 Eylül’lü, Varlık vergisini, darbeleri, Maraş’ı, Çorum’u …, …, yaşayanlar gibi Roboskidekiler de; o günü, yaşananı en ufak bir çağrışımda, katliamın her yıldönümünde hatırlayıp nesilden nesile aktaracaklardır. Yaşananlar da; b.k yedirmeden, cop sokmaya, şişeye oturmaya, yakmaya, sürmeye, talana, yoksulluğa varıncaya kadar öylesine olaylardır ki yaşayanların gözlerine yerleşmiş, orada öylece de kalmışlardır.

…

Devamı için tıklayınız.